منطقه لمسی و بالابر (TLOF)

منطقه تاچ داون و بالابر (TLOF)

آ.محل TLOF.TLOF های هلی کوپترهای هوانوردی عمومی در سطح زمین ، در سازه های مرتفع و در سطح پشت بام هستند.TLOF را درون FATO قرار دهید.در یک پشت بام PPR یا سایر امکانات مرتفع PPR ، جایی که کل FATO تحمل بار ندارد ، قرار دادن TLOF در یک منطقه باربر (LBA) که تا حد ممکن بزرگ است ، می تواند برخی از مزایای عملیاتی را فراهم کند.در این حالت TLOF را در مرکز LBA قرار دهید.
باندازه TLOF.TLOF را طوری طراحی کنید که حداقل ابعاد (طول ، عرض یا قطر) حداقل برابر با RD هلیکوپتر طراحی باشد (به استثنای آنچه در (2) در زیر ذکر شده است).TLOF را به صورت مستطیل یا مدور طراحی کنید.هر کدام مزایای خود را دارند.یک شکل مربع یا مستطیل نشانه های ترازبندی بهتری نسبت به شکل دایره ای برای خلبان فراهم می کند ، اما یک TLOF مدور ممکن است در یک محیط شهری بیشتر قابل تشخیص باشد.افزایش LBA با محوریت TLOF ممکن است برخی از مزایای ایمنی و عملیاتی را فراهم کند.در تسهیلات PPR ، اگر فقط بخشی از TLOF سنگ فرش است ، TLOF را حداقل طراحی کنید
طول و عرض این قسمت آسفالته کمتر از دو برابر حداکثر بعد (طول یا عرض) از زیر هلی کوپتر طراحی نیست.مرکز TLOF را در مرکز این قسمت سنگفرش شده قرار دهید.برای جلوگیری از خطر گرفتن لغزش و احتمال ایجاد یک چرخش پویا ، اطمینان حاصل کنید که هیچ تفاوتی در ارتفاع بین قسمتهای سنگفرش شده و سنگفرش شده TLOF وجود ندارد.

(1) هلیکوپتر عمومی حمل و نقل هوایی عمومی.اگر FATO خارج از TLOF تحمل بار ندارد ، حداقل عرض ، طول یا قطر TLOF را به طول کلی (D) هلیکوپتر طراحی افزایش دهید.به بند 207.b (3) مراجعه کنید.

(2) هلیکوپترهای ارتقا یافته PPR. در پشت بام PPR یا تاسیسات مرتفع که ارتفاع سطح TLOF بالاتر از زمین یا سازه مجاور بیش از 30 اینچ (76 سانتی متر) نیست و یک زمین مجاور یا سازه جامد برابر با قطر روتور (RD) وجود دارد که قادر به پشتیبانی از آن است 20 پوند بر فوت فوت (98 کیلوگرم بر متر مربع) بار زنده ، حداقل ابعاد TLOF را حداقل در ابعاد RD و دو برابر حداکثر ابعاد (طول یا عرض) از زیر هلیکوپتر طراحی کنید.مرکز LBA TLOF را در مرکز FATO قرار دهید.

(3) TLOF کشیده. یک TLOF کشیده می تواند حاشیه ایمنی بیشتر و انعطاف پذیری عملیاتی بیشتری را فراهم کند.به عنوان یک گزینه ، یک TLOF کشیده با موقعیت فرود در مرکز و دو موقعیت برخاست ، یکی در دو انتها طراحی کنید.موقعیت فرود را طوری طراحی کنید که حداقل طول آن برابر با RD هلیکوپتر طراحی باشد.اگر TLOF کشیده است ، FATO کشیده نیز تهیه کنید.شکل 2-3 یک TLOF کشیده و یک FATO کشیده را نشان می دهد.

جمشخصات سطح TLOF سطح زمین.
(1) بارهای طراحی. TLOF و هر ساختار پشتیبانی کننده TLOF را طراحی کنید تا بتواند از بارهای دینامیکی هلی کوپتر طراحی پشتیبانی کند.
(2) سنگ فرش برای TLOF یک سطح سنگفرش یا سنگفرش شده فراهم کنید (به AC 150 / 5370-10 ، استانداردهای تعیین ساخت فرودگاهها P-217 ، Aggregate-Turf Pavement و P-501 ، سنگفرش بتونی سیمان پرتلند مراجعه کنید).در صورت امکان برای تاسیسات سطح زمین ، از بتن سیمان پرتلند (PCC) استفاده کنید.سطح آسفالت برای هلیکوپترها مطلوبیت کمتری دارد زیرا ممکن است زیر چرخ ها یا لغزش های یک هلیکوپتر پارک شده پوسیده شود.این عاملی در برخی از حوادث غیرمترقبه بوده است.برای تهیه سطح مقاوم در برابر لغزش برای هلی کوپترها و پایه های غیر لغزنده برای افراد ، از روسازی سنگ فرش شده و خشن استفاده کنید.برای هلی کوپترهای PPR که فقط بخشی از TLOF سنگ فرش شده است ، قسمت سنگفرش را بر روی تحمل بار دینامیکی طراحی کنید.زمین یا ساختار مجاور TLOF را برای بارهای ساکن هلیکوپتر طراحی کنید.
 

دپشت بام و سایر TLOF های مرتفع.
(1) بارهای طراحی.TLOF های بلند و هر سازه پشتیبانی کننده TLOF را برای پشتیبانی از بارهای دینامیکی هلیکوپتر طراحی شده در بند 707. ب طراحی کنید.یک هلیپورت مرتفع در شکل 2–4 نشان داده شده است.
(2) ارتفاع. TLOF را از سطح هر مانعی در منطقه FATO و منطقه ایمنی که برطرف نمی شود ، بالا ببرید.
(3) انسداد.پنت هاوس آسانسور ، برج خنک کننده ، دریچه های خروجی ، منافذ هوای تازه و سایر ویژگی های برجسته می توانند بر عملکرد هلی کوپتر تأثیر بگذارند.برای اطمینان از عدم نصب خطرات انسداد پس از بهره برداری از هلی کوپتر ، مکانیزم های کنترل ایجاد کنید.
(4) کیفیت هوا. اگر هلی کوپتر به دریچه های هوای تازه نزدیک باشد ، اگزوز هلی کوپتر می تواند بر کیفیت هوای ساختمان تأثیر بگذارد.هنگام طراحی ساختمانی که قصد پشتیبانی از صفحه هلی کوپتر را دارد ، منافذ هوای تازه را بر اساس آن قرار دهید.هنگام افزودن هلیکوپتر به ساختمان موجود ، در صورت لزوم دریچه های هوای تازه را جابجا کنید و یا اگر عملی نیست ، نصب فیلترهای زغال چوب یا سیستم لوور بای پس ورودی هوای تازه برای سیستم های HVAC کافی است.
(5) مشخصات سطح TLOF.از پشت بام و سایر TLOF های هلیکوپتر مرتفع از فلز یا بتن (یا سایر مواد مشمول کد ساختمان محلی) بسازید.برای سطوح TLOF از روکش استفاده کنید که برای هلیکوپترها سطح مقاوم در برابر لغزش و پایه های غیر لغزنده برای افراد فراهم کند.
(6) شبکه ایمنی.اگر سکو از محیط اطراف خود 4 فوت (1.2 متر) یا بیشتر ارتقا یافته باشد ، عنوان 29 CFR قسمت 1910.23 ، کف و دیوارهای محافظ و سوراخ دیوار ، نیاز به ایجاد حفاظت از سقوط دارد.FAA چنین محافظتی را برای همه سکوهایی که 30 اینچ (76 سانتی متر) یا بیشتر ارتفاع دارند توصیه می کند.با این حال ، از نرده ها یا نرده های دائمی استفاده نکنید زیرا خطرات ایمنی در حین عملیات هلی کوپتر است.بعنوان یک گزینه ، یک شبکه ایمنی برای جلسه دولت و مقررات محلی اما عرض کمتر از 5 فوت (1.5 متر) نصب کنید.شبکه ایمنی را طراحی کنید تا توانایی حمل بار 25 پوند بر فوت مربع (122 کیلوگرم در متر مربع) را داشته باشد.اطمینان حاصل کنید که شبکه ، همانطور که در شکل 2-28 نشان داده شده است ، بالاتر از سطح TLOF نیست.هر دو لبه داخلی و خارجی شبکه ایمنی را به یک ساختار جامد محکم کنید.تورهایی از مواد بسازید که در برابر اثرات محیطی مقاوم باشند.

(7) دسترسی به TLOF های مرتفع. عنوان 29 CFR قسمت 1926.34 ، به معنای خروج ، به دو نقطه دسترسی جداگانه برای یک ساختار مرتفع مانند یکی که از TLOF مرتفع پشتیبانی می کند ، نیاز دارد.عنوان 29 CFR قسمت 1910.24 ، پله های ثابت صنعتی برای پله ها اعمال می شود.نرده های دستی مورد نیاز این آیین نامه برای جمع شدن یا قابل جابجایی شدن در زیر سطح TLOF طراحی کنید تا در حین عملیات هلی کوپتر خطری نداشته باشند.
هشیب TLOF. برای استاندارد های شیب TLOF به بند 702 مراجعه کنید.